www.sax.fora.pl

bmvip

W temacie "ściąganie lakieru" kolega Arturus1251 bardzo dogłębnie rozwinął temat pucowania rurki, stwierdzajac nawet że powoduje to u niego orgazm Smile

więc by nie odbiegać w postach od tematu zasadniczego proponuję dyskusję na temat pucowania saksofonów. Jak napisał Saxo większość grających zawodowo nie bawi się w tę czynność, ale zrozumiałe że są tacy którym sprawia to przyjemność itp.
Jeśli mowa o pucowaniu-nabłuszczaniu to tak naprawdę czynność ta dotyczy głównie roztrąbu. Saksofon jest instrumentem który ma sporo trudno dostępnych zakamarków i niekiedy próby dotarcia w te zakamarki szmatką kończą się nie najlepiej:
1.Można skaleczyć się sprężynką
2.Zachaczyć i złamać sprężynkę
3.Oderwać przyklejony korek
i wiele innych niemiłych przypadków.
Dala osób nie wprawionych czasem ta czynność kończy się wypuszczeniem z rąk całego instrumentu.
Ja praktykuję raz na 2-3 lata rozebranie całego saxu, chemiczne wyczyszczenie i ponowny montaż. Przy okazji można wymienić jakąś zużytą poduszkę, skasować luzy itp. Rozwiązanie skuteczne, ale zrozumiałe że nie każdy to potrafi.

kael82

Wiadomo, że lśniący i błyszczący instrument robi wrażenie (oczywiście pomijam instrumenty wykańczane matowym lakierem i nielakierowane, które też mają swój niepowtarzalny urok i styl), a bardzo często poprawia także i samopoczucie właściciela.
W moim przypadku staram się dbać o wygląd instrumentu jak tylko mogę, jednak robię to metodami trochę mniej skomplikowanymi: miękka szmatka, jakiś środek do czyszczenia dostępny w pierwszym lepszym sklepie muzycznym i wio Exclamation

Tam gdzie nie mogę się dostać to czasem odkręcam pojedyncze elementy mechaniki. Oczywiście najczęściej czyszczę saksofon z niewielkiego kurzu, z kropel wody skraplającej się podczas grania i wylatującej przez niektóre otwory dźwiękowe oraz od śladów tłustych i spoconych paluchów Laughing

Innych zabrudzeń raczej nie zauważyłem na swoim instrumencie. Być może wynika to z faktu, że staram się z reguły grać w normalnych warunkach, choć nie zawsze się da - wiadomo. A jeśli już warunki są ekstremalne to zawsze jednak staram się usuwać wszelkie większe zabrudzenia na bieżąco i z utrzymaniem saksofonu w czystości nie mam żadnego problemu.
To tyle jeśli chodzi o zewnętrzny korpus.

Wnętrze instrumentu czyszczę porządnym wyciorem dobrze chłonącym wodę - i to wszystko. Raz tylko odkręcałem klapy D, Dis/Es, E (dla lewej ręki) F (dla prawej) i Fis (dodatkowa dźwignia - starsze saksy jej nie posiadają) żeby wyczyścić dokładnie kominki bo trochę się wewnątrz zabrudziły. Nie polecam tych długich wyciorów na "kiju" bo czasami zostawiają w środku instrumentu włoski, które przyczepiają się do poduszek.

Także w moim przypadku niewielki nakład pracy i instrument mam praktycznie zawsze czyściutki, a przy tym i wspomniane wyżej samopoczucie nieco lepsze Laughing

. Oczywiście zawodowi muzycy będą mieli trochę więcej roboty, jednak i tak uważam, że raz na jakiś czas te kilkanaście minut wystarczy, aby w dużej części instrument zachował swój nienaganny wygląd. Pomijam oczywiście wszelkiego rodzaju głębokie rysy, wgniecenia czy odpryski lakieru.

Arturus1251

bmvip

Pojęcie pucowania jest jasne i nie wymaga wyjaśnień. proszę uważnie przeczytać co na ten temat napisałem, dodam może jeszcze to, że czyszczenie zakamarów szmatką równie dobrze może doprowadzić do wizyty w serwisie, ponadto po 2-3 latach eksploatacji rura i tak podlega pewnym korektom i likwidacji luzów, więc polączenie tego z dokładnym czyszczeniem niewiele podroży całośc usługi. Nie koniecznie musi to być serwis, równie dobrze kolega saksofonista który umie sobie poradzić z rozebraniem i złożeniem rury, bo oczywiste że nie każdy to potrafi.Po za tym napisałem że to ja preferuję taki sposób czyszczenia rury, dla Ciebie oczywiście może być on bez sensu, dla mnie jest to skuteczne, praktyczne i niezawodne.

Arturus1251

Nic nie może przecież wiecznie trwać i przychodzi ta chwila w życiu saksofonu , że trzeba go otoczyć szczególną opieką. To dobry moment na
wyczyszczenie całości.