www.sax.fora.pl

Żubr

Ja wiem czy nauka skal to takie skróty ? być może nie rozumiem wszystkiego, ale ja np skale traktuje jako mapkę, którą modyfikuje na swój sposób. Wiem jak co jak brzmi w skalach, mogę bardziej świadomie operować dźwiękami. A żeby grać ze słuchu na harmonii jazzowej, która posiada kilka centrów tonalnych, różnych nieoczekiwanych zwrotów to trzeba lat grania, nauki, doświadczenia. Bo np ja nie wiedząc gdzie jestem, nie wiem który dźwięk jest septymą danego akordu itd. taką świadomość instrumentu i każdego dźwięku nie przychodzi od tak..

pawelsax

Otóż to - wiesz co jak brzmi w skalach. I to jest właśnie ważne.
A co do tych centów tonalnych i nieoczekiwanych zwrotów w harmonii jazzowej. Nie do końca Cię rozumiem. Harmonia jazzowa jest bardzo logiczna i wcale nie taka trudna do zrozumienia jak się wydaje. Wystarczy ją poznać. Tylko jak przeczytamy o niej w książce to nie zawsze możemy zrozumieć o co w tym chodzi. Z kolei - gdy usłyszymy coś, zrobimy tego transkrypcję przeanalizujemy i wtedy przeczytamy o tym w książce- wtedy będzie to banalnie proste

Żubr

Może i tak być. Co do centrów tonalnych i nieoczekiwanych - np 251, progresje które nie mają odniesienia do tonacji przy kluczu, wtrącone akordy, akordy mocno oddalone od siebie pod względem harmonicznym itd. Ja ogólnie jak nieraz widzę niektóre harmonię i te całą gęstą masę akordów, po dwa w takcie, to mnie łeb trzaska jak mam wszystko dokładnie ogrywać i opisywać. No ale mówię, cały czas się uczę Smile

może w końcu zrozumiem coś co sprawi, że harmonia jazzowa okaże bardziej czytelna, bo wiadomo najłatwiej zamknąć oczy i lecieć na słuch, ale gdy tak robię, to moje uszy słyszą niedoskonałość takiego grania... :p ciągłe ratowanie się, zamiast swobodnego kreowania.

pawelsax

Nie znam osobiście ludzi, którzy potrafią zacząć grać ze słuchu nie znany im wcześniej trudniejszy standard. A jeśli takich znam to nie słyszałem, żeby tak robili. Granie ze słuchu nie polega na tym, żeby w magiczny sposób zacząć słyszeć dźwięki jakie mamy zagrać na jakiś akordzie tylko na umiejętności usłyszenia harmonii nie będąc uzależnionym od nut lub akordów pisanych.

Prawda jest też taka, że znając nawet 4 standardy ale dobrze(np. Schemat Bluesa, Rhythm Changes, Confirmation, Cherooke, All the things you are itd), mamy już 80% schematów harmonicznych jakie występują w innych standardach.
Do tego umiejętność przeniesienia tych schematów do innych tonacji i jesteśmy w domu. Jazz to taka prosta muzyka Smile

Amator

Żubr nie miałeś czasem na myśli dominant wtrąconych?

pawelsax dzięki że tutaj jesteś bo Ty się na tym znasz a my nie. Ja to zawsze mówię że z książki jeszcze nikt nie nauczył się grać. Harmonia jest logiczna to prawda i ze słuchu jeszcze nikt nie grał bo za każdą solówką którą słyszymy stoją godziny ćwiczeń aż w końcu wykreuje się jakiś obraz nie zapominając o akordach i ich zapamiętywaniu (ich progresji) już nie mówiąc o doskonałym wyczuciu czasu i przestrzeni a dokładnie mówiąc pełna świadomość tego na jakim akordzie jesteśmy w danym momencie. Jeśli są różne centra tonalne to tym bardziej trzeba mieć wyczucie w którym momencie przechodzimy z jednego centra w drugie itd. Jeśli ktoś tego nie czuje to niech nauczy się liczyć a do tego trzeba słuchać milion kawałków jazzowych i sobie liczyć w głowie aż dojdzie się do takiego poziomu że będzie się rozpoznawać wszystkie akordy ze słuchu bez najmniejszej niepewności. Na początek najlepiej zacząć od rozpoznawania interwałów. Może masz jakieś wskazówki jak zacząć przygodę z jazzem?

pawelsax

Żubr

Tak o dominanty wtącone. No właśnie zapamiętywanie akordów jest najgorsze. Jak to wejdzie w głowę to myślę, że całkiem dobrze improwizuje Very Happy

mam parę standardów na których jest dobrze i nie ma się czego wstydzić, ale jak mam zapamiętywać znowu nowe standardy, znowu wszystko jak by od nowa to rzygać się chcę . Z tym przenoszeniem schematów na inne tonacje, nigdy tak na to nie patrzyłem trzeba będzie przeanalizować bo może faktycznie tak być i problem zniknie : )

ps o co chodzi z tym liczeniem ?

A przygodę z jazzem polecam zacząć od bluesa we wszystkich tonacjach. Potem 251 we wszystkich. Mi to dużo dało : )

Żubr

ps swoją drogą: [link widoczny dla zalogowanych]

także radził bym uważać co się gra Laughing

Amator

To liczenie to inaczej wyczucie długości trwania jednego taktu. Lub liczenie na dwa w taktach o metrum 4/4 - przydaje się jeśli tempo jest w miarę szybkie. Często się używa takiego systemu liczenia w orkiestrach dętych. Jest to przydatna umiejętność ponieważ musisz wiedzieć ile już taktów zagrałeś albo wiesz że za ileś tam akordów masz kończyć solówkę lub po prostu zagrać dwa końcowe akordy żeby Cię tak czasem to zakończenie nie zaskoczyło co już widziałem u bardzo znanego saksofonisty który chyba miał dzień słabości - zgubił się w środku, potem kontrabasista zaczął mu grać prymy akordów żeby się odnalazł ale już było za późno bo jak się człowiek zgubi to cała nasza ciężko budowana historia idzie się walić. Na dodatek skończył w nieoczekiwany sposób bo band skończył a on skończył na dźwięku który wgl do niczego nie pasował bo walnął się z dźwiękiem aż o tercję.

Tedd-y

Musiał być strasznie rozkojarzony Smile

Liczenie zaczynamy od jednostki metrycznej, czy później taktu.
Jednostka metryczna to litera, takt to wyraz.
Ale jak już dany utwór mamy "rozczytany" - lepiej jest myśleć zdaniami - to grupy taktów.
Przykładowo 12-taktowy blues dobrze jest liczyć trzema czterotaktowymi "zdaniami".
Jest to ciekawsze w bluesie, czy jazzie, bo tu akcentowanie jest inne.

Amator

Teddy no i to jest właśnie to wyczucie. Jest tak jak piszesz te wyrazy czyli domyślając się ciąg następujących po sobie akordów określa wyrazy dzięki którym czujemy się pewni w tym co robimy. Ale na początku jak człowiek zaczyna tak jak ja to muszę na początku się pogłowić, zastanowić a z biegiem czasu wystarczy mi samo jak ja to śmiesznie określam - wyczucie czasoprzestrzeni Very Happy

Żubr

Ogólnie trzeba wyczuwać ten triolowy rytm. Chociaż powiem szczerze ja od początku tylko w takim rytmie gram i jak przyszło do grania z gitarową kapelą bluesową, która nie słinguje, gra równo, to już nie jest tak łał. Trzeba się jak by na nowo przyzwyczajać, inaczej trochę myśleć.. więc o ile nie mamy w zamyśle grania tylko jazzu, to jednak trzeba ogarniać różne warianty rytmiczne