www.sax.fora.pl

Ajgor

Witam.

Tak z czystej ciekawości... Jaką najdłuższą przerwę w grze/ćwiczeniach zdarzyło Wam się mieć? Na przykład z powodu jakichś wczasów, innych wyjazdów, choroby itp?
I czy po takiej przerwie wyraźnie czuliście, że usta się odzwyczaiły i trzeba więcej poćwiczyć, żeby wrócić do wcześniejszej formy?

Sylwek20

Ja miałem miesiąc przerwy akurat tak się złożyło ,że w podwórku jakieś remonty robiłem , szkolenia w straży i nie miałem czasu na grę ,gdy później wziąłem saksofon odczułem to bardzo , musiałem wtedy nawet parę godzin pograć na ustniku 4c bo od b3 po prostu bolały mnie usta już po chwili gry.

jaro3220

ja miałem 3-letnią, gdy byłem na studiach. Teraz od dwóch miesięcy zaczęła mi sie kolejna-niestety na trochę więcej niż 3 lata.

Teddy

O żesz... PPE Cię dotknęło?
Zdzwonić się musimy.

jaro3220

PPE ?? Nie wiem co to jest. Po prostu oprócz zwykłej etatowej pracy wykonuję staż kierownika robót (pół etatu). Nie mam czasu na nic. Sory, że po tak długim czasie odpisuję, ale nie miałem okazji zajrzeć. To inwestycja w przyszłość, a to niestety wymaga wyrzeczeń, ja wręcz płacę chyba najwyższą cenę

Woho

Ja miałem przerwę dwuletnią, po której nie mogłem za bardzo wrócić na dawne tory. Teraz mam sporadyczne przerwy na około miesiąc, dwa.

Żubr

Teddy

No ta cholerna praca.
Dobrze, że saksofon nie jest moim narzędziem pracy, bo byłoby cholerne granie.
Lubię swoją pracę, ale to że ją muszę.... a Yani są zazdrosne, potrafią strzelić focha. Przerwa nie może być za długa, bo później jest jak z wchodzeniem drugi raz do tej samej rzeki.
Podziwiam Jaro, stabilna, dobra praca daje duży komfort grania dla przyjemności, pozwala na dobre instrumenty, ustniki, eksperymenty. To wartość, również dla saksofonu.
Jednak za długa przerwa może sprawić, że nie będzie do czego wrócić.
Nie zawsze udaje się pogodzić te dwa światy.
Trzeba próbować. szukać własnej drogi.
Lubię wstawać wcześnie, ale ćwiczenie przed pracą zupełnie mi nie wychodzi. Dziś na 13:00 mam być we Wrocławiu. Próbuje od 6:00, już ósma, a ja jednej etiudy nie rozpędziłem. Nawet jak gram ją wolniej niż wczoraj, jest bardziej kanciasta i nie sprawia mi radości. Wczoraj wieczorem podśpiewywałem ją żonie, a dziś wychodzi jakaś kaszana.
I to ta druga strona.
Czasem przerwa jest potrzebna.
By nie ćwiczyć na siłę, wbrew sobie. Bo to do niczego nie prowadzi.

Żubr

mirek

Ja ma systematycznie przerwy od 6 do nawet 15 miesięcy i myślę że to nic strasznego. Nie wiem ale jakoś szybko dochodzę do przyzwoitej formy, kwestia dosłownie paru godzin ćwiczeń. Pewnych rzeczy się nie zapomina, szczególnie jak kiedyś tam poświęcało się na granie wiele godzin dziennie. Oczywiście na poziomie pro takie przerwy są niedopuszczalne. Natomiast nawet jak mam przerwe w graniu to wciąż staram się uczyć dużo słuchając innych muzyków i studiując tajniki saksofonu na wielu poziomach, od technik serwisowania/napraw instrumentu po np. czynniki mające wpływ na barwę instrumentu. Po za tym mądrze ktoś tu napisał, że czasem przerwa jest potrzebna.

Żubr

Mirek, ale pomyśl jak byś wymiatał bez takich długich przerw skoro nawet z takimi przerwami grasz dobrze. Szkoda trochę.. ja zauważyłem, że przerwa jest potrzebna i po przerwie przychodzi progres, ale u mnie warunek jest taki, że to musi być jednak jakiś okres ćwiczeń aż do porzygu. Zauważyłem też, że do progresu ważna jest ciągłość - czyli masz czas i siłę grać godzinę to graj godzinę, masz czas na trzy to graj trzy.

Swoją drogą nasz wybitny skrzypek Andrzej Kulka powiedział kiedyś, że nigdy nie był tytanem pracy i ma znajomych co grali codziennie po 5-6 godzin, a gdyby on miał tyle grać, to by nie grał wcale Smile

trzeba ćwiczyć mądrze, to co ma przyjść to przyjdzie prędzej czy później.

CHESTER

Żubr granie po 6 godzin nie ma sensu bo gdzie czas na ćwiczenie? xd Sam Sonny Rollins mówił że nie lubi często koncertować bo wtedy traci dużo czasu który mógłby poświęcić na ćwiczenie na saksofonie.

Żubr

tzn napisałem granie, a miałem na myśli ćwiczenie Smile

swoją drogą ciekawostka o S. Rollinsie - przez kilka lat, chyba do początku 60' ćwiczył na moście williamsburg bridge Smile

słyszałem dwie wersja jedna, to że nie chciał niszczyć sąsiadów, a druga, że jego Pani zaszła w ciąże i nie chciał jej niszczyć. To się nazywa determinacja.

CHESTER